फस्टाउँदै बाख्रापालन

“मासुको भाउ अहिले निकै बढ्या छ । यहाँ एक किलोको छ सय रुपैयाँ नेट छ । भाउ राम्रो भएकाले घरखर्च चलाउन निकै सजिलो भएको छ । अहिले स-सानो खर्च टार्न कसैसँग हात फैलाउन पर्या छैन ।”

मेरा नाम लीला भण्डारी हो । घर, चितवन,गुञ्जनगर ।

बिहा गरेर म यहाँ आउँदा घरमा बाख्रा पाल्ने सानो खोर थियो । एउटा माउ बाख्रा र यसका पाठापाठी थिए । यस्तैमा साना किसान सहकारीले अलि सस्तो ब्याजमा बाख्रा पालनका लागि ऋण दिन्छ भन्ने सुने । साथी मिलेर समूह बनायौं । र, व्यावसायिक रुपमै बाख्रा पाल्ने सोच गर्यौं । अनि साना किसान सहकारीमा सदस्य बनेर मैले ऋण लिए । सुरुमा एकलाख रुपैयाँ ऋण लिए । ७० हजार त यही खोर बनाउन लाग्यो । खोर बनाएर बाख्रा थप्दै गयौं । बाख्रा हुर्केपछि बेचेर ऋण पनि चुक्ता गरे । पछि थप डेढलाख ऋण लिए । त्यसबाट पाँच-छ वटा माउ थपे । अहिले यी माउ सहित २७ वटा बाख्रा छन् । ऋण तिर्न यिनकै पाठापाठी बेचेर पुगेको छ ।

मासुको भाउ अहिले निकै बढ्या छ । यहाँ एक किलोको छ सय रुपैयाँ नेट छ । भाउ राम्रो भएकाले घरखर्च चलाउन निकै सजिलो भएको छ । अहिले स-सानो खर्च टार्न कसैसँग हात फैलाउन पर्या छैन ।

बाख्रा पालन गर्नु अघि दुई-तीन वटा कुरामा निकै विचार पुर्याउनु पर्ने रहेछ । सुरुमा ब्याड (बोका) खाँचो पर्दो रहेछ । अनि हामी गौरिगञ्ज आले फर्म पुगेर ३ महिनाको पाठो ल्यायौं । अहिले यो हुर्केर निकै ठूलो भएको छ । यही ब्याडबाट नै दिनको तीन- चार सय कमाइ हुन्छ ।